Η αποκλίνουσα συμπεριφορά των παιδιών

Πολλοί άνθρωποι εξοικειώνονται με έναν όρο όπως η αποκλίνουσα συμπεριφορά, δηλαδή μια απόκλιση. Δηλώνει την επιθυμία του παιδιού να σβήσει αυτή την πτυχή που χωρίζει τα κοινωνικά πρότυπα και τις άσχημες πράξεις. Είναι απαραίτητο να μάθουμε ποιες μορφές αποκλίνουσας συμπεριφοράς των παιδιών και των εφήβων υπάρχουν, πώς εκδηλώνονται. Πιστεύεται ότι οι τακτικές παραβιάσεις των γενικά αποδεκτών κανόνων, οι τύποι προσπαθούν να προσελκύσουν την προσοχή.

Χαρακτηριστικά παιδιών με αποκλίνουσα συμπεριφορά

Οι ειδικοί ταξινομούν τις αποκλίσεις ανάλογα με τους κανόνες που παραβιάζονται, τον βαθμό βλάβης που προκαλείται στο άτομο και σε άλλους. Προτείνεται η διάκριση τέτοιων τύπων παραβιάσεων:

Για κάθε ηλικία υπάρχουν τυπικές εκδηλώσεις τέτοιων αποκλίσεων:

  1. Παιδιά κάτω των 7 ετών. Η αποκλίνουσα συμπεριφορά των παιδιών της ηλικίας προσχολικής και πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης εκδηλώνεται συχνά σε ασυνέπεια, ευερεθιστότητα, κακή πρόοδο. Επίσης, για ένα τέτοιο παιδί μπορείτε να δείτε τη δειλία, την αβεβαιότητα.
  2. Παιδιά 7-10 ετών. Οι παραβιάσεις καθίστανται πιο έντονες, μπορούμε να παρατηρήσουμε μια συνεχή αγένεια, σύγκρουση. Προσοχή πρέπει να είναι η υπερβολική δυσκαμψία του παιδιού, η απώλεια της όρεξης.
  3. Έφηβοι ηλικίας άνω των 10 ετών. Ένα παράδειγμα της αποκλίνουσας συμπεριφοράς ενός παιδιού αυτής της ηλικίας μπορεί να ονομαστεί voyage, κλοπή, χουλιγκανισμός.

Ορισμένες γενετικές ιδιαιτερότητες, ψυχολογικοί, ψυχοφυσιολογικοί παράγοντες, θεωρούνται οι λόγοι για τέτοιες αποκλίσεις.

Πρόληψη της αποκλίνουσας συμπεριφοράς των παιδιών και των εφήβων

Ένα σημαντικό καθήκον για τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς είναι να αποτρέψουν τέτοιες αποκλίσεις. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να διεξαχθεί μια ολοκληρωμένη εργασία με στόχο την ανάπτυξη μιας κατανόησης των κοινωνικών κανόνων και τρόπων επίλυσης δύσκολων καταστάσεων.

Οι δραστηριότητες πρέπει να αφορούν παιδιά όλων των ηλικιακών ομάδων και να περιλαμβάνουν τη συμμετοχή και των γονέων και των εκπαιδευτικών. Μπορούν να διακριθούν οι ακόλουθες μέθοδοι πρόληψης:

  1. Συζητήσεις και διαλέξεις. Σε μια εμπιστευτική μορφή, αξίζει να πείτε στους τύπους για τους τρόπους επίλυσης διαφόρων προβλημάτων, είναι σημαντικό να δώσετε παραδείγματα. Επίσης, οι συνομιλίες θα πρέπει να στοχεύουν στην προώθηση υγιεινού τρόπου ζωής, προάγοντας την αποστροφή προς το αλκοόλ και τα ναρκωτικά.
  2. Οργάνωση αναψυχής. Πρέπει να διδάξουμε τα παιδιά να πάρουν το ελεύθερο χρόνο τους ενδιαφέροντα και χρήσιμα μαθήματα. Αξίζει να οργανωθεί για αυτούς η πεζοπορία, επισκέπτονται πολιτιστικές εκδηλώσεις.
  3. Ψυχολογικές εκπαιδεύσεις. Μπορούν να βοηθήσουν στη δημιουργία σχέσεων στην ομάδα, να διδάξουν στο παιδί να δώσει προτεραιότητα και να αντιμετωπίσει τα προβλήματα.
  4. Εκπαιδευτικά προγράμματα. Θα επιτρέψουν να διαμορφώσουν τη σωστή στάση απέναντι στον υγιεινό τρόπο ζωής μεταξύ των παιδιών, θα παράσχουν την πρόληψη των σεξουαλικών αποκλίσεων.

Είναι σημαντικό το έργο να διεξάγεται συστηματικά και οι δραστηριότητες να ενδιαφέρουν τα παιδιά.