Ποιος είναι ο κίνδυνος διάβρωσης του τραχήλου;

Πρόσφατα, η διάγνωση της διάβρωσης του τραχήλου της μήτρας γίνεται ολοένα και πιο συχνά.

Η διάβρωση μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Κάθε τρίτη γυναίκα έχει υποστεί αυτή τη γυναικολογική ασθένεια τουλάχιστον μία φορά στη ζωή της. Λόγω αυτής της εκτεταμένης επικράτησης αυτής της παθολογίας, οι γιατροί προσπαθούν να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία. Όμως, πολλές γυναίκες για τον ίδιο λόγο δείχνουν υπερβολική απροσεξία σε σχέση με τη διάβρωση ως προς μια φυσιολογική φυσιολογική κατάσταση και δεν σπεύδουν να απευθυνθούν στον γυναικολόγο.

Η διάβρωση του τραχήλου της μήτρας είναι επικίνδυνη;

Στην πραγματικότητα, η διάβρωση του τραχήλου είναι μια επικίνδυνη νόσο για μια γυναίκα και απαιτεί υποχρεωτική θεραπεία.

Υπάρχει η άποψη ότι η διάβρωση και ο μετασχηματισμός των ιστών που προκύπτουν μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο μελλοντικού καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Από αυτή την άποψη, οι γυναίκες που έχουν βρεθεί ότι έχουν διάβρωση και λοίμωξη που προκαλείται από ογκογονικούς τύπους ιού θηλώματος θα πρέπει να δίνουν τακτικά ένα επίχρισμα στην κυτταρολογία και να εξετάζονται από έναν γυναικολόγο.

Οι ερωτικές ερωτικές λοιμώξεις απειλούν επίσης την υγεία των γυναικών, διότι αν δεν αντιμετωπιστούν, η διάβρωση θα συμβεί ξανά και ξανά. Επιπλέον, προκαλούν την ανάπτυξη της τραχηλίτιδας , της κολπίτιδας, της ενδομητρίτιδας, της στειρότητας.

Εάν μιλάμε για το εάν είναι επικίνδυνο να έχει μη επεξεργασμένη διάβρωση του τράχηλου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αξίζει να σημειωθεί ότι κατά την περίοδο κατά την οποία μια γυναίκα μεταφέρει ένα παιδί, το σώμα της είναι σε έλλειψη ανοσίας, προκειμένου να αποτραπεί η απόρριψη του εμβρύου, ως γενετικά αλλοδαπός.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η διάβρωση ταχέως μολύνεται από παθογόνα μικρόβια, οδηγώντας σε δηλητηρίαση και φλεγμονή. Παρά το γεγονός ότι η διάβρωση αυτή καθεαυτή δεν είναι επικίνδυνη για το έμβρυο, αλλά μια πυώδης μόλυνση που την περιπλέκει, μπορεί να φτάσει στις εμβρυϊκές μεμβράνες και έπειτα στο σώμα του μωρού. Όλα αυτά, ανάλογα με την περίοδο της εγκυμοσύνης, μπορεί να προκαλέσουν παραβίαση στην ανάπτυξη των εσωτερικών οργάνων του εμβρύου, να οδηγήσουν σε συγγενείς δυσπλασίες, την ενδομήτρια σήψη, την απειλή αυθόρμητου τερματισμού της εγκυμοσύνης ή του εμβρυϊκού θανάτου.

Δεδομένου ότι η έγκυος γυναίκα έχει ανοσία σε καταπιεσμένη κατάσταση, τα κύτταρα όγκου που εμφανίζονται δεν εμφανίζονται και δεν εξουδετερώνουν. Επομένως, ο κίνδυνος εκφύλισης της διάβρωσης σε κακοήθεις όγκους είναι αρκετές φορές υψηλότερος.

Ο κίνδυνος διάβρωσης έγκειται επίσης στο γεγονός ότι, κατά την παρουσία του, το εσωτερικό περιβάλλον του τραχήλου της μήτρας και του κόλπου διαταράσσεται, γεγονός που εμποδίζει την πρόοδο των σπερματοζωαρίων και ως εκ τούτου είναι η αιτία της στειρότητας.