Αδένωμα παραθυρεοειδούς

Ειδικά ενδοκρινικά όργανα, παραθυρεοειδείς αδένες, παράγουν παραθυρεοειδή ορμόνη, απαραίτητα για τη ρύθμιση του μεταβολισμού του φωσφόρου-ασβεστίου. Η περίσσεια του στο αίμα οδηγεί στην ανάπτυξη υπερπαραθυρεοειδισμού, που προκαλεί ασθένειες του μυοσκελετικού, ουροποιητικού, πεπτικού και νευρικού συστήματος. Συχνά η αιτία της αύξησης της συγκέντρωσης της παραθυρεοειδούς ορμόνης είναι το παρα-φυσιολογικό αδένωμα. Πρόκειται για μια καλοήθη ανάπτυξη στο ενδοκρινικό όργανο, που αποτελείται από έναν ιστό που μπορεί επιπροσθέτως να παράγει παραθυρεοειδή ορμόνη.


Τα κύρια συμπτώματα και τα συγκεκριμένα σημεία του αδενομώματος του παραθυρεοειδούς

Κοινά σημάδια παθολογίας:

Ανάλογα με το επηρεαζόμενο σύστημα, υπάρχουν συγκεκριμένα συμπτώματα:

Επιπλέον, όλες οι παραπάνω παθολογίες μπορούν να έχουν σοβαρές επιπλοκές, ειδικά όταν η συγκέντρωση ασβεστίου στο αίμα αυξάνει πάνω από 3,5 mmol / l.

Θεραπεία καλοήθους αδενομώματος παραθυρεοειδούς

Εάν εντοπιστεί ένας όγκος, εμφανίζεται μόνο η χειρουργική απομάκρυνσή του. Πριν από τη λειτουργία, η βραχυχρόνια συντηρητική θεραπεία εκτελείται ως προπαρασκευαστικό στάδιο:

Ταυτόχρονα, ο ασθενής πρέπει να ακολουθήσει τις συστάσεις για τη διόρθωση του τρόπου ζωής και της διατροφής, ακολουθήστε την προκαθορισμένη διατροφή.

Η θεραπεία του αδενομώματος του παραθυρεοειδούς με ομοιοπαθητικές και λαϊκές θεραπείες, οποιαδήποτε άλλη εναλλακτική θεραπεία είναι αναποτελεσματική. Αυτή η προσέγγιση μπορεί μόνο να επιδεινώσει την πορεία της νόσου, επιταχύνουν την ανάπτυξη επικίνδυνων συνεπειών και χρόνιων παθολογιών.

Υπάρχουν 3 τύποι χειρουργικών επεμβάσεων για την αφαίρεση του αδενομώματος του παραθυρεοειδούς:

Όλες οι μέθοδοι παρουσιάζουν εξαιρετικά αποτελέσματα, αλλά οι δύο τελευταίες υποδεικνυόμενες χειρουργικές επεμβάσεις προτιμώνται, αφού είναι οι λιγότερο τραυματικές.