Πνευμονικό οίδημα - αιτίες

Το πνευμονικό οίδημα είναι μία πολύ σοβαρή παθολογική κατάσταση στην οποία η περιεκτικότητα σε υγρό στον πνευμονικό ιστό υπερβαίνει το φυσιολογικό επίπεδο λόγω της αύξησης της διαφοράς μεταξύ των υδροστατικών και των κολλοειδών οσμωτικών πιέσεων στα τριχοειδή αγγεία των πνευμόνων. Ως αποτέλεσμα, υπάρχει έντονη παραβίαση της ανταλλαγής αερίων, αλλαγή στη σύνθεση του αερίου του αίματος, ανάπτυξη υποξίας και σοβαρή καταστολή του κεντρικού νευρικού συστήματος.

Σημεία και τύποι πνευμονικού οιδήματος

Τα κύρια σημεία του πνευμονικού οιδήματος είναι τα εξής:

Ανάλογα με τους μηχανισμούς σκανδάλης, υπάρχουν δύο τύποι πνευμονικού οιδήματος:

  1. Υδροστατικό - συμβαίνει σε παθολογίες που προκαλούν αύξηση της υδροστατικής πίεσης στα αιμοφόρα αγγεία των πνευμόνων και στην απελευθέρωση της υγρής ουσίας του αίματος στον πνευμονικό ιστό σε ποσότητα μεγαλύτερη από τη δυνατότητα απομάκρυνσής του μέσω των λεμφικών αγγείων.
  2. Μεμβρανογόνο - συμβαίνει σε περιπτώσεις όπου ορισμένα παθολογικά σύνδρομα προκαλούν αύξηση της διαπερατότητας των τριχοειδών των πνευμόνων.

Επιπλέον, ανάλογα με τις αιτίες, διακρίνεται μη καρδιογόνο πνευμονικό οίδημα, καθώς και καρδιογενές πνευμονικό οίδημα που συνδέεται με καρδιακές παθήσεις.

Αιτίες υδροστατικού πνευμονικού οιδήματος στους ανθρώπους

Οι κύριοι παράγοντες που προκαλούν πνευμονικό οίδημα λόγω της αυξημένης ενδοκοιλιακής πίεσης είναι:

  1. Διάφορες καρδιακές δυσλειτουργίες - διαταραχές του καρδιακού ρυθμού, σημαντική αύξηση του όγκου του αίματος που κυκλοφορεί, μείωση της συσταλτικότητας της αριστερής κοιλίας, στένωση της μιτροειδούς βαλβίδας κλπ.
  2. Παραβίαση πνευμονικής-φλεβικής κυκλοφορίας λόγω της στένωσης των φλεβών, που προκαλείται από σπασμό νευρογενούς αιτιολογίας.
  3. Η συσσώρευση της πνευμονικής αρτηρίας ή των κλαδιών της, η οποία μπορεί να προκληθεί από την είσοδο θρόμβων αίματος στα αιμοφόρα αγγεία (συνήθως είναι θρόμβοι αίματος που σχηματίζονται στις φλέβες της λεκάνης ή των κάτω άκρων), φυσαλίδες αέρα, σταγόνες λίπους (που απελευθερώνονται στο αίμα από το μυελό των οστών, , καθώς και σηπτικών εμβολίων.
  4. Παρεμπόδιση της αναπνευστικής οδού - λόγω ασθενειών της τραχείας, των βρόγχων, των πνευμόνων, καθώς επίσης και της απόφραξης των αεραγωγών από διάφορες ξένες ουσίες.
  5. Διαταραχή της κυκλοφορίας των λεμφών λόγω της απόφραξης των λεμφικών αγγείων λόγω όγκων των πνευμόνων, συσσώρευση αερίων ή αερίων στην υπεζωκοτική κοιλότητα.

Οι αιτίες του πνευμονικού οιδήματος που προκαλείται από τη μεμβράνη

Οι κύριες αιτίες του οιδήματος μεμβράνης είναι:

  1. Σύνδρομο οξείας αναπνευστικής δυσχέρειας - φλεγμονώδης βλάβη των πνευμόνων λόγω άμεσης ή έμμεσης βλάβης στους πνεύμονες, η οποία συνδέεται συχνότερα με τραυματισμούς στο στήθος, σηψαιμία, παγκρεατίτιδα (ως αποτέλεσμα αιμοδυναμικών διαταραχών).
  2. Σύνδρομο αναρρόφησης - λόγω της ρίψης των περιεχομένων του στομάχου στους αεραγωγούς, της εισροής ύδατος από πνιγμό κ.λπ.
  3. Σύνδρομο δηλητηρίασης - πνευμονικό οίδημα λόγω έκθεσης σε τοξικές ουσίες που απελευθερώνονται από παθογόνους μικροοργανισμούς σε διάφορες μολυσματικές ασθένειες, καθώς και νεφρική ανεπάρκεια.
  4. Σύνδρομο εισπνοής - δηλητηρίαση με τοξικά αέρια (χλώριο, φωσγένιο κ.λπ.), ατμούς υδραργύρου, καπνού κλπ.

Θεραπεία του πνευμονικού οιδήματος

Η τακτική της θεραπείας του πνευμονικού οιδήματος καθορίζεται από τις αιτίες που την προκάλεσαν. Ωστόσο, ακόμη και πριν μεταφερθεί ο ασθενής σε ιατρικό ίδρυμα, πρέπει να ληφθούν επείγοντα μέτρα. Οι ασθενείς μεταφέρονται σε ειδικές μονάδες εντατικής θεραπείας, εξοπλισμένες με διαγνωστικό εξοπλισμό. Τα θεραπευτικά μέτρα πραγματοποιούνται υπό συνεχή παρακολούθηση των αιμοδυναμικών παραμέτρων και των χαρακτηριστικών της εξωτερικής αναπνοής. Τα βασικά φάρμακα εισάγονται μέσω της κεντρικής φλεβικής πρόσβασης, για την οποία ο καθετήρας εισέρχεται στην υποκλείδια φλέβα.