Σύνδρομο δηλητηρίασης

Το σύνδρομο τοξικότητας χαρακτηρίζεται ως μια σοβαρή κατάσταση που αναπτύσσεται ως αποτέλεσμα της εισόδου στο κυκλοφορικό σύστημα τοξικών ουσιών που σχηματίζονται απευθείας στο σώμα (ενδοϊτοξίνες) ή από το εξωτερικό (εξωτοξίνες).

Ανάλογα με τον τύπο της παθολογικής διαδικασίας, διακρίνονται διάφοροι τύποι δηλητηρίασης:

Συμπτώματα του συνδρόμου δηλητηρίασης

Η κλινική εικόνα της πορείας της δηλητηρίασης εξαρτάται από την αιτιολογία της νόσου. Έτσι, για ένα σύνδρομο δηλητηρίασης σε πνευμονία, ο πόνος στον θώρακα και η δύσπνοια σε φόντο οίδημα κυψελίδων, σε μια χολέρα - μια διάρροια, σε μια αλλαντίαση - μια μυασθένεια κλπ. Είναι χαρακτηριστικές. Υπάρχουν όμως κοινά συμπτώματα δηλητηρίασης. Υπάρχουν 3 στάδια που συνδέονται με τη σοβαρότητα της δηλητηρίασης.

Τα ακόλουθα σημεία ενός συνδρόμου δηλητηρίασης είναι χαρακτηριστικά για τον βαθμό σοβαρότητας:

Το δεύτερο στάδιο ανάπτυξης της δηλητηρίασης εκδηλώνεται με τη μορφή:

Στο Στάδιο ΙΙΙ, το σύνδρομο δηλητηριώδους δηλητηρίασης είναι έντονα έντονο, επιπλέον, η υγεία του ασθενούς επιδεινώνεται αισθητά και η ζωή απειλείται. Παρατηρούνται οι ακόλουθες εκδηλώσεις:

Θεραπεία του συνδρόμου δηλητηρίασης

Η επιλογή των μέσων και των μεθόδων θεραπείας εξαρτάται από τη σοβαρότητα της δηλητηρίασης. Σε έναν εύκολο βαθμό παρουσιάζονται:

Σε ένα μέσο επίπεδο σοβαρότητας, μαζί με τις αναφερόμενες μεθόδους, αντιπυρετικά (Παρακεταμόλη, Ασπιρίνη, μεταμυζολικό νάτριο), προσροφητικά, καθαρτικά και διουρητικά.

Σε σοβαρές περιπτώσεις, απαιτείται νοσηλεία του ασθενούς, αποτοξίνωση με ενδοφλέβια χορήγηση διαλυμάτων (αλβουμίνη, πλάσμα, γλυκόζη κλπ.). Ευρέως χρησιμοποιούμενες μέθοδοι:

Επιπλέον, με λοιμώδεις νόσους, συνταγογραφούνται αντιμικροβιακά και αντιιικά φάρμακα.